Çocukların yemek yememe sorunu annelerin kabusudur. Pek çok anne, çocuğunun yemek yemediğinden yakınır. Yaklaşık 1-2 yaş sonrasında başlayan bu sorun, aslında çocuğun bağımsızlığını aramaya başlamasıdır. Artık yiyecek seçmektedir, canı istediğinde yemek yemektedir. Bazı çocuklardaysa bu durum farklıdır. Belirli hastalıklar kaynaklı hiç yemek yemeyebilir ve iştahsızdır. Bu durumda bir doktora danışmak faydalıdır.
Bebeklerde, anne karnında beslenme düzeni başlamaktadır. Anne karnında olan bebek, annenin yedikleri ile beslenmektedir. Anne, hamilelik sürecince sağlıklı ve dengeli beslenirse, bebek te o oranda sağlıklı olmaktadır. Hamilelikte yetersiz beslenen annelerin çocuklarında, kalp hastalığı, obezite ve diyabet gibi pek çok kronik sorun olmaktadır.
Çocuklarda 1-2 yaş sonrasında yemek istememe sorunlarıbaşlamaktadır. Bunun başlıca nedeni, çocuğunuzun artık bağımsızlık arayışındadır. Kendini yemek seçmeye, yemeklere itiraz etmeye ve yemek yemeyi istememe, reddetme durumu ile belli etmeye çalışır.
Bunun yanı sıra, pek çok annenin çocuğuna olan tutumu yüzünden de çocuklar yemek yemeği istemez hale gelebilir. Pek çok anne, çocuğunun aç olup olmadığını bilmeden veya çocuğa bunu sormadan, sürekli olarak çocuğunun ağzına bir şeyler tıkıştırır. Bu nedenle çocuk, hiç kendi başına acıktığını söyleyemez ve yemek seçmez hale gelir. Bu tarzda, annelerin bebeklerinin gelişimi incelendiğinde aslında hiçbir sorun yoktur. Çocuk normal gelişimdedir. Fakat anne, bunun kendisi sayesinde olduğuna artık inanmıştır. Oysa çocuk, bu durum yüzünden yemek yemeği reddetmektedir.
Sürekli ağzına tıkılan yiyecekler, arkasında tepsi ile koşturan bir kadın ve zorla yemek yedirilen bir çocuk… Aslında bu durum, ciddi manada çocuğun beslenme düzenine sekte vuran psikolojik sorunları da beraberinde getirmektedir. Bu tarz davranışlar ne yazık ki, annelerin kendi annelerinden öğrendiği davranışlardır.
Çocuğun yeme düzeni için ne yapılmalıdır?
Her çocuk, kendine has bir davranış ve bireysel farklılık içindedir. Yemek yeme konusunda seçici olabilir, ısrarcı olmak yerine ya da istemediği besin yerine başka besin verilmelidir. Bu durumun başarısı klinik olarak kanıtlanmıştır. Bu işlem yapılırken, çocuğa seçme hakkı vermekse bu durumun başarısını çok daha arttırmaktadır.
Yemek yeme eylemi her gün aynı saatlerde yapılmalıdır. Üstelik yemek yeme eylemi, ailece bir arada ve aynı sofrada yapılmalıdır. Bu durum çocuğa bu ailenin parçası olduğunu, güvende olduğunu ve yemek yemenin keyifli olduğunu göstermektedir. Bu durumu daha da desteklemek için, masada güzel sohbet etmek ve başka bir şey, örneğin; Televizyon ile ilgilenmemek çok önemlidir.
Tıpkı yetişkinlerde olduğu gibi, çocuklarda da iştahsızlık olması gayet normal bir durumdur. İştahsız olan çocuğa ısrar etmek yerine, iştahın neden kaçtığını anlamaya çalışmak çok daha faydalıdır. Örn; Uyku durumuna dikkat etmek, uyku sorunları diğer çocuklarla olan ilişkileri kesinlikle kontrol edilmelidir.
Sağlıklı beslenme için bir diğer önemli konu, çocuğun kendisinin acıktığını söylemesine izin vermektir. Bırakın çocuğunuz acıksın ve kendisi size acıktığını söylesin. Çocuğun sıkca ve acıkmadan beslenmesi, açlık duygusunun gelişimini engeller. Çocuk bir süre sonra, ne zaman yemek yemek istediğini anlayamaz hale gelir ve obezite sorunları ilerleyen yaşlarda ortaya çıkmaya başlar.
Yemek yeme konusunda, yapılabilecek en önemli diğer hata da çocuğa televizyon karşısında yemek yedirmeye çalışmaktır. Bu durum, çocuğun dikkati televizyondayken ne kadar yediğini bilmediği, doyup doymadığı konusunda karmaşa yaratır. İlerleyen yaşlarda, bu yüzden obez bir çocuğunuz olabilir.
Çocuğa yemek yeme alışkanlığı sağlamak için öneriler:
Çocuğa, yemek yeme konusunda kesinlikle ısrar etmeyin.
Yemek istemediği besin yerine başka besin sunun, hatta ona ne istediğini sorun.
Çocuğunuzu asla başka çocuklarla kıyaslamayın. Her çocuk birbirinden farklıdır bunu unutmayın.
Akşamları aynı masada birlikte ailecek yemek yeyin.
Yemek sırasında olumsuz davranmayın, kitap ve televizyon açmayın.
Çocuk 2-3 yaşlarındays,a onun kendi başına yemek yemesine izin verin.
Anneler çocuklarının ne kadar yemek yemesine karar verirse, o oranda yemek yedirmeye çalışırlar. Ne kadar yedin? Doymazsın bu kadarla, daha doymadın, kuş bile bu kadar yer gibi söylemlerle çocuğun biliçaltında çeşitli sorunlar yaşanmaktadır. Onun biliçaltında sen doyduğunu bilemezsin, sen bir hiçsin, sen bana muhtaçsın gibi mesajlar kodlanmaktadır. Bu durumda, yeme konusunda ve diğer konularda psikolojik sorunlar yaratmış olusunuz.
Unutulmaması gereken durum ise; yumruğunuz kadar bir yiyecek, sizin doyma noktanızdır. Bu bilgiyi tıp bilimi yani fizyoloji bilimi söylemektedir.
Kaynak: Bu yazı, tavsiyeediyorum.com/makale_18946.htm kaynak alınarak özgün olarak oluşturulmuştur.
