Omuz ağrısı ve olası nedenleri

Omuz bölgesinde oluşan ağrılar bir çok nedenle ortaya çıkabilir, bu nedenle sizlere omuz ağrısına neden olabilecek olasılıklardan bahsedeceğiz. Kompleks bir eklem olan omuz eklemi, üç kemik oluşumundan meydana gelmektedir. Bunlar kürek kemiği, kol kemiği ve köprücük kemiğidir. Bu kompleks eklemde 3 eksende hareket olur. Omuz eklemi ile kolun yukarıya kaldırılması, yana açılması ve içe-dışa çevrilmesi gibi hareketler yapılmaktadır. Birçok hareketin yapılmasına imkan sağladığından, omuz bölgesinde çıkıklar ve yaralanmalar olabilmektedir. Ayrıca hemen herkesin hayatında bir kez yaşadığı omuz ağrısı da yaşanmaktadır. Yazımızda omuz ağrısı ve nedenleri ile ilgili bilgiler vermeye çalışacağız. İşte, detaylar;

Omuz bölgesinde görülebilecek hastalıklar:

  • İmpingement sendromu: Köprücük kemiği ve kol kemiğinin arasında bursa denen içi sıvı dolu kesecikler bulunmaktadır. Bu keseciklerin kemiklerin arasında sıkışması ile impingement sendromu meydana gelmektedir. Kol, 90 derece açıyla yukarı kalkıncaya kadar bu içi sıvı dolu kesecikler sıkışmakta, 90 dereceden daha yukarıya kaldırılınca kemik başı aşağı kayacağından keseciklerin üzerindeki bası ortadan kalkar.
  • Kas kopması: Kolun dirsekten bükülmesini sağlayan kasın kısa başı kısmında kopma yaşanabilir.
  • Rotator cuff lezyonu: Koldaki teres minör, supraspinatus, subscapularis ve infraspinatus olarak adlandırılan 4 kas vardır ve bu kaslar tek bir tendon ile kol kemiğine bağlanmaktadır. Bu tendonda oluşabilecek tek bir yırtık, 4 kasın birden işlevini kaybetmesine neden olur. Bunun sebebi rotator cuff tendonunun zayıflığı, aşırı şekilde kullanılması, kronik inflamasyon, yaşlılık ve akut travma olabilmektedir.
  • Kırıklar: Köprücük kemiğinin kırılması omuz hareketlerini kısıtlamaktadır. Omuz kısmında en fazla görülen kırık kol kemiği kırığıdır.
  • Çıkıklar: Omuzda en çok glenohumeral eklem çıkığı görülmektedir. Kolun ani bir şekilde arkaya doğru zorlanmasıyla oluşan bu çıkıkta eklem kapsülü yırtılmaktadır.
  • Donuk omuz: Omuzda en çok görülen komplikasyonlardan biridir. Omuz ekleminde herhangi bir patoloji bulunmazken, omuz hareketlerinin kısıtlanması şeklindedir. Eklem yüzeyinde herhangi bir bozukluk söz konusu değildir. Eğer bozukluk varsa bu kireçlenmedir. Donuk omuz, ligamentte elastikiyet kaybı, kas güçsüzlüğü ve büyük ihtimalle iltihap kaynaklı ağrı ile kendisini belli eder. Kendiliğinden ya da travmaya bağlı bir şekilde gelişebilmektedir.

Bütün bu hastalıklardan dolayı omuzda şiddetli ağrılar, hareket kısıtlanması, kaslarda güç kaybı yaşanır ve hasta önceki işlevselliğini yitirir. Hastaya ilk önce röntgen, MR ve BT gibi yöntemlerle tanılama yapılmalıdır. Daha sonra gerekirse hastanın fizik tedavi alması istenir ve bu fizyoterapistlerce uygulanır.

Fizik tedavide hastanın mevcut ağrılarının giderilmesi, mevcut kısıtlılık durumunun ortadan kaldırılması, kas gücünün yeniden arttırılması ve omuza eski işlevselliğinin kazandırılması amaçlanmaktadır. Hastaya bu amaç doğrultusunda bir tedavi planlanır ve uygulanır.

Rotator cuff lezyonu tedavisi:

Bu lezyonun tedavisinde 3 evre vardır. Bu evrelerin ilki; hastadan yalnızca ödem ve kanama söz konusudur. Daha çok 25 yaşın altındaki gençlerde görülmektedir. Tedavisi yapılabilen geriye dönüşlü bir sorundur. Hastaya istirahat, nonsteroid anti-enflamatuar ilaç tedavisi, egzersiz ve fizik tedavi uygulanır.

İkinci evrede; Kısmi cuff yırtığı söz konusudur ve genellikle 25-40 yaş aralığındaki kişilerde görülmektedir. Bütünüyle iyileşebildiği gibi tekrarlama olasılığı da bulunmaktadır.

Üçüncü evrede ise; Bütün bir cuff yırtığı  bulunmaktadır. Daha çok 40 yaş üzerindeki kişilerde görülmektedir. Tedavisinde cerrahi operasyon yapılması gerekir.

Rotator cuff lezyonu tedavisinde, yırtığın nerede ve boyutuna göre değişiklik gösteren tedaviler yapılmaktadır. Hastanın değerlendirilmesinde;

  • Normal eklem hareketlerinin durumu,
  • Ağrıların şiddeti,
  • Kas gücü,
  • Hassasiyet,
  • Günlük yaşam aktiviteleri,
  • Ödem,
  • Kısalıklar,
  • İş hayatı gibi kriterlere bakılır.

Rehabilitasyon programı:

Hastaya istirahat etmesi, sıcak-soğuk uygulama, germe, aktif ve pasif normal eklem hareketleri, aktivitenin modifikasyonu, güçlendirme çalışmaları ve postür eğitimi uygulanmaktadır. Bu sayede hastanın günlük yaşamına daha hızlı dönmesi sağlanmaktadır.

One Response

  1. Özcan Çoruh 12 Haziran 2017

Reply Cancel Reply